俾面派对歌词意思

自省：你被娱乐淹没了多少？
每日有多少不必要的社交？与你毫不相干的人和事消耗了你多少光阴？在娱乐至上的时代，你是否坚守清醒，洁身自好？
家驹与娱乐圈：针锋相对
黄家驹与娱乐圈是格格不入的存在。投身乐坛后，他便不断抨击这个圈子的虚伪和浮华。家驹眼中，香港娱乐圈看似热闹繁华，实则深藏疮痍。在文化的荒漠里，首先干涸的不是身体，而是思想和灵魂。
《俾面派对》：批判社会的摇滚呐喊
Beyond的诸多作品是对社会的反思和控诉。这是民众喜闻乐见的，用摇滚批判现实既酷炫又极富价值。但某些权势者却视为眼中钉，不愿意直面伤疤被揭开，哪怕血迹斑斑。
批判应酬：无意义的社交
《俾面派对》收录于1990年的《命运派对》专辑，由黄家驹作曲，黄贯中作词。Beyond此时人气飙升，各类应酬邀约纷至沓来。他们被迫出席诸多乏味的聚会，与陌生人虚与委蛇，内心百般无奈。据传，家驹参加某次派对后创作了这首歌。
歌词解读：直击派对假象
歌曲加入了粤语方言，生动勾勒出应酬前的精心打扮、寒暄套路的虚假和参与者的微妙心思。家驹一针见血地指出，应酬永无真意义！
反思娱乐至死：珍惜时间
这首歌鞭挞了娱乐至上的风气。在纸醉金迷的外表下，究竟隐藏着什么？繁华派对真的有意义吗？面对娱乐的洪流，我们应该自省：
امروز، با کدام محیط و انتخاب‌هایی مواجه هستیم؟
آیا واقعاً صحرای فرهنگی یک هشدار بیهود است؟
با مشاهده‌ی دائمی اخبار، متوجه می‌شویم که بیشتر اطلاعات و اخبار جاری حول‌وحوش سرگرمی می‌چرخند؛ در حقیقت ما بدون اینکه متوجه باشیم، در عصری زندگی می‌کنیم که سرگرمی به امری مرگبار تبدیل شده است. اخبار شایعات مربوط ‌به طلاق افراد مشهور، خیانت‌های احساسی، تصاویر زننده و پخش زنده‌ی رفتارهای غیرعادی افراد مشهور فضای شبکه‌های اجتماعی نظیر Weibo و WeChat را پر کرده است و بدترین قسمت قضیه این نیست که این اخبار بازتاب زیادی پیدا می‌کنند، بلکه مردم به تعداد زیاد و با اشتیاق این مطالب را دنبال می‌کنند و موردتوجه قرار می‌دهند. به عبارت دیگر، اینگونه مطالب است که محبوبیت، بازار و طرفداران زیادی دارد و معمولاً بیشترین میزان ارسال و مشاهده را به دست می‌آورد.
امروز شما سرگرمی را تا سر حد مرگ دنبال می‌کنید و فردا تا سرحد مرگ افسوس می‌خورید!
صبح به محض اینکه از خواب بیدار می‌شوید و موبایلتان را بررسی می‌کنید، می‌بینید که همسر یکی از بازیگران مشهور توسط خبرنگاران گول خورده است تا اعترافاتش در مورد خیانت زناشویی فاش شود، بعد به مدت بیش از یک ساعت آن مطلب را دنبال می‌کنید و کامنت خود را نیز می‌نویسید. ظهر متوجه می‌شوید دو تا از بازیگران با یکدیگر اختلاف دارند، فوراً موبایلتان را برمی‌دارید و در برابر یکی از آن‌ها صف‌آرایی می‌کنید و به دیگری ناسزا می‌گویید. عصر بعد از صرف شام، بدون هیچ توجهی حتی به کودکان، طبق عادت همیشگی‌تان تلویزیون را روشن می‌کنید تا برنامه‌های سرگرمی متنوعی را با لذت مشاهده کنید… روزها به همین منوال می‌گذرند و بعد از گذشت چندین دهه، روزی به‌ناگهان متوجه می‌شوید که از نظر درآمد و جایگاه اجتماعی از اطرافیانتان به اندازه‌ی ده محله فاصله گرفته‌اید و پس از آن شروع به اعتراضات بی‌پایان نسبت به ناعدالتی‌های اجتماعی یا بی‌مسئولیتی پدر و مادرتان می‌کنید.
فرض کنید یکی از شما رأس ساعت ۷ صبح از خواب بیدار شود و رأس ساعت ۱۱ شب به تخت خواب برود؛ در این صورت مدت زمان کل روز برای فرد ۱۶ ساعت خواهد بود، اگر ۸ ساعت از این زمان را به کار، ۳ ساعت آن را به غذا و سه وعده غذایی اختصاص دهید، تنها ۵ ساعت باقی می‌ماند. در حقیقت ۵ ساعتی که شما در طول روز برای انجام کارهای خود باقی دارید از اهمیت کلیدی و اساسی برخوردار هستند. نحوه برنامه‌ریزی و استفاده از این ۵ ساعت به طور واقعی میزان رقابت‌پذیری شما را در جامعه در آینده معین می‌کند!
وقت، گنجی ارزشمند، آیا باید به افرادی اختصاص یابد که هیچ اطلاعی از آن‌ها ندارید؟ چرا این نعمت فوق‌العاده را برای خودمان نگه نمی‌داریم؟ اگر تمایل دارید که جزو افراد حذف شده‌ی جامعه نباشید، هر روز پیشرفت و دستاوردهای جدیدی داشته باشید، ۵ ساعت زمان می‌تواند برای رسیدن به اهداف شما کافی باشد! طوری با وقت خود رفتار کنید که وقت با شما رفتار کند.
می‌توانید یک ساعت صبح را به خواندن اخبار مالی و رویدادهای جاری اختصاص دهید، خیلی سخت است؟ می‌توانید یک ساعت ظهر را به مطالعه‌ی مطالب آموزنده و مرتبط با شغل خود اختصاص دهید، سخت نیست؟ یک ساعت شب را به علایق خود اختصاص دهید، دلتان می‌خواهد نقاشی بکشید نقاشی کنید، اگر اهل موسیقی هستید موسیقی گوش دهید، اگر به فیلم علاقه دارید فیلم ببینید، اگر می‌خواهید بدنتان را ورزش دهید، حرکت کنید؛ چندان سخت نیست. نیازی به چندین سال نیست، حتی در طول یک سال می‌توانید اثرات چشمگیری را در زندگی خود ببینید.
ده سال زمان بسیار طولانی است، به حدی طولانی که می‌توانید کارهای زیادی در آن زمان انجام دهید. ده سال مدت‌زمان بسیار کوتاهی است، به حدی کوتاه که در یک چشم به هم زدن می‌گذرد. اگر هنوز دچار سردرگمی هستید، یک راه ساده: نگاهی به کاری که «家驹» طی ده سال از ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۳ انجام داد، بیندازید و بعد خواهید دید چقدر هوشیار و با عقل خواهید شد!
(اکانت رسمی WeChat: 一路有家驹)